Ben ne Putin’i nede Putin gibileri sevmem. Onlarda sevmez beni.
Horanýyla, Hamsisi-Kemençesi, ince Sesli Laz Uþaðý Huyuyla, Havasýyla-Suyuyla severim Karadeniz’i.
Oralý olmasam bile, orada doðmasam bile kurmam Sinpo’a Atom Santralý, zehirlemem Fýndýk-Çay-Tütün Tarlalarýný, Koylarýný, Kumsallarýný, Kýyýlarýný yok etmem güzelim Köy ve Daðlarýný oralý olmasam bile, orada doðmasam bile Hasta etmem Ýnsaný, tüketmem Doðayý.
Denizden gelen püfür-püfür esen Yel varken, Rüzgar-Gülü-Pervaneleri fýrýl-fýrýl dönerken, Pupa-Yelken Elektrik üreteceðine... Hele-hele bu Ýllet çalýþtýmý bir kere, Radyo-Aktifli Soðutucu Suyu, Atom Pislikli arýnmaz Çöpü, Kanser yapan Þuayý nereye sokacaðýný bilmeyenlere þaþarým. Oralý olmasam bile, orada doðmasam bile Ýnsaným, Ýnsan gibi yaþarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.