Gece olunca çoðalmasa þu hasretlik neredeyse unutacaðým seni. Sese hasret kalýr mý bir insan? Biçimsiz ellere,yara izlerine? Sesin gidiyor kulaklarýmdan. Hatýrlamak istemiyorum artýk. Bunlarýn son damlalar olmasýný istiyorum sadece. Adýmý söylediðini hatýrlýyor muyum? Uykunda konuþmalarýný? Sayýklamalarýný? Sese hasret kalýr mý bir insan biri açýklasýn. Sesinin sesimle olan kavuþmasýna hasretlik çekmem biraz fazla olan yalnýzlýðýmdan. Kahkahalara hasret kalýr mý bir insan? Anýmsayamýyorum nasýl güldüðünü. Sesini duymak istedim yüzün kaybolurken. Sesin olsun istedim gece uyurken. Sesini unutmak istemedim,en azýndan adýmý söylerken. Mucize istedim,gerçekleþmemesi gereken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
EDA ERDOĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.