Bir anlamý olmalýydý yaþananlarýn Diyerek; tatlý anýlarla bezenmiþ, yalanlarýn zerafeti dudaklarýmýza iþkence ederken ! bir bakýþla baþlayan serüvenin, zülfün tenin masumiyetini hayal ederken, varoluþ sebebimiz nelere kadirdi. sýr perdemizin ve kendimize takýndýðýmýz iðrenç mesafeler yüzünden midir
nedir anlayamadýk birbirimizi. belki senin biriktirdiklerin, belki de benim yüreðimden düþenler yanlýþtý. Umuda ulaþan bulutlar vardý esaretimizin gölgesinde. belkide iki saðýr.iki kör,iki dilsizdik yaþarken. düþün aynaya yansýyan iki suretiydi. Sen ve ben. ve kayda deðer saydýðýmýz günlerin acýsýný çekerken. senin dediðin gibi. zaman kendini haklý çýkardý güzelim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.