ZAMAN
Bir Zamanlar,
Zamanýn kendine has söylemleri vardý.
Yalýn ve sessiz akan ýrmak misali.
huzur bulurduk benliklerimizde.
Kimsede mecburiyet kavramýnýn,
yerleþik düzende olmadýðý,
ancak alçak gönüllülüðün tavan yaptýðý,
hüznün bir arada yaþandýðý yýllardý…
kapýlarýn sonuna kadar açýk, gizlenmenin olmadýðý,
sevgilerin ve yokluðun utanmadan paylaþýldýðý;
nasihatlerin bol, sadakatin sonsuz olduðu yýllardý…
Yoklukla büyütülen hýnzýrlardýk.
Ekmek arasý sevgiler, umutla savrulan çiçekler gibiydik…
Gündüzleri güneþ, geceleri yýldýzlar korurdu bizleri.
Korku nedir bilinmezdi.
Yaðmurun gözyaþlarýný tutamadýðýný,
masumca bizi ýslattýðýný hissederdik.
Pencereden bakýldýðýnda;
yaðan karýn insanoðlunun kalbinin temizliðiyle birleþtiði,
Ve asla kirlenmeyeceði hissi bizi mutlu ederdi…
Sonsuz yeþiller vardý yüreðimizin derinliklerinde.
Gökyüzüyle arkadaþ, denizlerle sýrdaþtýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.