Õlüyorum dedim Güldü mecnun kendi cesedinden fýrlayýp Asýrlýk yarasýný göstererek Bu yara varya bu yara Ölçüsüz sevmelerin litrelerce vurgunu Kaybolmamýþ bir yaðmur kokusunun suda boðulmasý Kimi yanarak öldügümü söylüyor kimi boðularak
Yerde yaprak tende çýrpýnýþ Bak kaç zaman oldu bitmedi acýya týrmanýþ Kýrk kefen giydirmiþler aþka öldüðümden beri
Burçlarýna aldýrma Kuþbakýþý baktýnmý sen hiç, yakýnlarda mezarýma Az evvel getirdiler birini Gözü kalmýþ Aklý kalmýþ Kalbi kalmýþ arkada Ulamýþlar topraða
Ney’inden def’(i)ne özlemektir çalgýlarý Ýlahi ezgi ’den kurulmuþ tapýnak Mevsimler bölmüþ ibadeti Son cenaze namazýnmýþ kendine kýy(l)dýðýn Çekìlir ardýný saklayan perde Ýþte budur son sahne
O masal var ya o masal Gökten düþen parçalar örter Þuramdaki yarayý
$iar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Songul Eski Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.