SEVGİLİDEN SEVGİLİYE…
Aradýðýn bensem sendeyim elbet
Ben seni atmadým, gel sen de atma
Hayalin baþýnda tutarým nöbet
Hayalime sarýl yorganla yatma
Günlerin güzeli seninle olsun
Ne iþin var senin on dört þubatla
Baðrýnda gül açsýn, karanfil dolsun
Gözün gül mü olur, üstünden atla
Çocuk büyümez mi, insan düþmez mi?
Sevginin göðsünde uyurken düþte
Tabibin kötüsü çýban deþmez mi?
Her taraf uyanýk baksana iþte
Bir türlü bitmiyor bendeki sancý
Kýzýlca kýyamet koptu kopuyor
Bugün benim deðil, bana yabancý
Baharlar tuvalsiz resim yapýyor.
Çatlayan baþýmý göðsüne yasla
Gül kokun duygumu okþayadursun
Öpmenle okþaman kandýrmaz asla
Yüreðim yeter ki sinende vursun.
Arzu ikliminde terlere batma
Hayal aynasýna bakýlýyým ben.
Beni el âlemle tartma, bir tutma
Otuz yýl evvele takýlýyým ben.
Zülfikar Yapar Kaleli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfikar Yapar Kaleli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.