Pahalý mutlaka deðerli olmaz
Hep dikine gider deli mi deli.
Kimsenin sözüne aldýrmaz, almaz
Ahtý beni güder deli mi deli.
Kupkuru söz ile testi mi dolar;
Tut ki ben ölmüþüm, çiçek mi solar?
Üstüme toprak at, kurt beni yalar
Derler ki; bu kader, deli mi deli.
Harcanmýþ hayatýn odaklarýný
Kurutmuþ dalýný budaklarýný
Öperim gözümle dudaklarýný
O üstten el eder deli mi deli.
Bütün cihan güler bir kere gülse
Derdim biter geldim diyerek gelse
Gözümle severim, sevgilim olsa
Bildiðin erden er deli mi deli.
Haber versin gören varsa yüzünü
Menzil saymýþ Kýrcova’nýn düzünü
Ben öpmeden uyku öpmüþ gözünü
Hep bana “tamam” der, deli mi deli.
Zülfikar Yapar Kaleli