BELİRSİZLİK

sular azgýn olsa da biz daha hýrçýnýz be dostum!

nisan yaðmurlarý gibi temiz fakat çýlgýndýn

neyi, nerde, ne zaman yapmak hiç sana göre deðildi

ama yapamadýðýn bir þey vardý: yeþermedin bende

git... gittiðin her yere benden bir lanet okuyacaksýn

geceyi üþüteceksin sabahý düþünmeden belki

ama ben hiç üþümeden:Aþkýn duasý bedduadýr diyeceðim

uzaðýn yakýnýnda bir yerdeyim

seni sordum yaklaþan baharda kýrlangýçlara

adýný vermediler ama tanýdýlar beni kokundan

kelimelerin seni anlatamadýðý yerdesin, içimdesin

yasak periyotlar çizdim kendime

aslolan ne varsa yitirdim

hep yitirdiklerimle kaldým

gece intihar kokuyor

gece gözlerin gibi yaman sakin ve sinsi yaklaþýyor

gece iki parantezli sevgili kadar tehlikeli bakýyor

yalan mý bilmem ama garip birþeyler dönüyor
kibar bir kalbin bana emrettiði tüm yasalarý çiðnedim

kayboldum kýblesini þaþýran bir usturlabýn içinde /

inan! reklamsýz bir gazete kadar masumum!

ah bu sabah, zifirinin yetim oðlaný /

düþüncem demlenirken anladým ki güneþ doðunun hayraný

her serseriyi andýk ömrümüzde veto hakkýmýzý kullanmadan

seni özlediðimi hissettiðim her an bir kimlik daha kaybediyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: