Sen Unutulmuş kaderim
Galiba hiç beslenmedik biz yaþarken
bembeyaz olduk ama temizlenemedik
aynada onun buðusuna çarpýyor görmek
o yüzden bir kesik yaratmalýyým göz bebeklerimde..
hiç mühim deðil
çoktan vazgeçtim ben ýþýktan.
yüreðim kýrýlýcaksa kýrýlýr
bir nokta gerek bütün bitimlere
nede olsa sonsuza dek deðil yaþamak...
kalemi saplamak gibi acýndýrýþa
aklýmda konuþan þey susamak
bir ikindi çöküþünde
büyüdükçe büyüyen
sustuðumda aðzýmýn kenaralarýndan sýzar dýþarý acý...
çürük bir ruj rengi gibi gülümser tadý
sizin izlediklerinize batar
baktýðýmda sorarsýnýz
neye benzediðimi
bir bulut olduðumu görürsünüz
ve yaðacaðýmý ýpýslak...
örümcekler besliyorum içimde
üst üste yýðýnlarca..
Bir rüya gördüm
gecenin sessiz harflerinde
Hiç býkmayacak anýlarla kaplýyým
Bir konuþsam tutulacak ay
bedenimin yerinde bir çýðlýk
acý taþmýþ içeriden
babacýðým
senin yaþtaþýn onca aðýrkla
meþgulum
ikimizi ayný hissettiren o kaygý
geleceðin ýpýslak titrekliðiyle
elimize alýp baktýðýmýz
ve korktuðumuz defalarca...
ve yalnýzlýk sýzlar
sýzar bir yerlere gene
içimden akanlar
ve boyar
rengim kýrmýzý
kaným kadar kýrmýzý
ve onun kadar yoðun bir pýhtý
gözlerim,
birdenbire görüp çekilir kabuðuna
o dehþetli çukurlardan.
ve içine düþen maðlup
yakar bir aðýt ..
saklýdýr bir yerde
ve bulunmak
aradýklarýnýn arasýndan yitmiþ
bir tünelde
tünemiþ karga
siyahça
benek benek ýþýk
azar azar mutluluk ...
yetinmek zorunda olan
koca bir bebektir ruhum
belirlemek
yoktur
ölmüþtür netice
ve kalbimin çevresinden büyüktür ,
beni yutup yokeden öfke.
hep kýzgýndýr koru
ve yoktur maþasý
tutup yakar ellerini
yanar güzelliðim
kül dolu genzim
geçmiþin ve geleceðin yanýklarýndan
büsbütün körleþtim
bir demir yýðýnýnýn gölgesinde
kesilerek birþeylerden
arttýrýlarak mesaim ,
bu yaþlý acýlarca.Sen yitirilmiþ aklým, hafýzam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.