Yürüyelim İstiklâl'de
Yürüyelim Ýstiklâl’de
çarnaçar bir noktadayýz
umutlarýn yeþermediði
yeþerenlerin filizlenmediði
öteki dünlerden bir gece yükleniyor yine geyece
yaðmurun dölsüz sözleri
yeldirmesini sahillerde unutan ürkek yosma
kýrýk ve öfkeli toynaðýn zamana vuruþlarý
ve kopararak baðlarýndan bir bir
fidanken örseler aþký
bir aradayýz zamanýn bilinmeyen ellerindeyiz
avucunda kekremsi notalarýyla yine bekliyor kemancý
biliyorum çalacak yine hazan güllerini
hep ayný perde hep ayný oktav hep ayný figan
tekdüzelik
yamaçlardan süzülerek çoðalmak
denizlere ulaþarak tükenmek sularýn amacý
efsane öyle uzun ki eriþemiyor ýrmaklar
ýrmaklarla coþup gelen Fýrat umarsýz
kahroluyor Fýrat’ta
günün yüzünü
insandan gizlediðini hisseden selvi kavak
iþte bundandýr ki güneþsiz kaldýk þimdi
artýk mahur gözlü seherlerin yüzleriyle uyanan ve
kimsenin malý olmayan günün aydýnlýðýna el konuluyordu
yýlkýda semirten ayrýk otlarýnýn yerine
güneþ bakýþlý çiçekler dikiyorduk
çiçekleri öpüyorduk gözlerinden bir bir
elâlem aristokrat çýðlýklar salarken gösteriþli orkestrasýyla
bizim yüreklerimizde nice türküler çoþuyordu nice türküler
þahlanmýþtýk dizgin tutmaz atlar gibi
ateþe eþdeðerdi canýmýzýn içi
her karanlýðý yakýp kavuran
kol kolayýz ya þimdi Taksim’de
yürüyelim gelin Ýstiklâl’de
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.