Tutup Savurdu Rüzgar !
Öyle çok hýrpaladý yüreðini derinden,
Çýrpýnýþý faydasýz ,bir þey gelmez elinden,
Zorlu afetlerinin, kaçamadý yelinden,
Yerden yere vurdukça, tutup savurdu rüzgar !
Bilemedi sonunun hüsran olacaðýný,
Kýrýlmýþ testileri, dertle dolacaðýný,
Günden güne sararýp, böyle solacaðýný,
Yerden yere vurdukça, tutup savurdu rüzgar !
Keþkeleri peþini, gölge gibi izlerken,
Gözyaþlarý aktýkça köþe bucak gizlerken,
Yüreðini bu denli, iðneleyen bizlerken,
Yerden yere vurdukça, tutup savurdu rüzgar !
Alnýnýn ortasýnda,tecellisi bu iken,
Hiç rahat býrakmaz ki, baðrýna batar diken,
Ne de mutluydu oysa,sevdiði yanýndayken,
Yerden yere vurdukça, tutup savurdu rüzgar !
Haykýrdý daða taþa, duyulmuyordu sesi,
Kara bulut kaplarken, boðazý yaktý sisi,
Ömrünce hayatýnda, hep durdu çizi çizi,
Yerden yere vurdukça, tutup savurdu rüzgar !
Nesrin Önem Demir
17 12 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.