Elinde bir karanfil kabrimde diz çöktün ya,
Görmedin beni ama iþte tam oradaydým,
Kahrolmuþ pozlarýnda gözyaþlarý döktün ya,
O yaþlar dökülürken Araf’ta, aradaydým.
Öldürmek için beni ne lâzýmsa yaptýn sen,
Sevgiye hiç tapmadýn, hep paraya taptýn sen,
Aþkýma gülüp geçtin, iðrençliðe saptýn sen,
Hovardalarýn baþta, ben hep son sýradaydým.
Senin aradýðýn þey karmaþýk bir hayattý,
Oysa bence basitlik; alkýþlanan sanattý,
Sen þaþaayý seçtin, aþkýmýz böyle battý,
Yine de arayýnca; bilirdin, buradaydým.
Þimdi ara bakalým, ses vermem bir taþ gibi,
Dünyaya veda ettim sýr dolu bir baþ gibi,
Son kez affettim seni; bir dost, arkadaþ gibi,
Hiç bilmedin ki senin açtýðýn yaradaydým,
... açtýðýn yaradaydým.