Düþüp þimdi tüm unutulmuþlarýn peþine Çocuk olmak vaktidir o kýrýk yeþilli kýrlarda Tonlarýnda korkusuzca yuvarlandýðýmýz Gürültüyle akan çaylarýnda yýkandýðýmýz Savaklarýnda kirli ayaklarýmýzý yýkadýðýmýz Arklarýn içinden kayýp giden çocukluðumuz
Çelik çomak patlatýp topraða gömüldüðümüz O koyu kýrlarýnda renklerine boyandýðýmýz Bizi koynuna çaðýran o sinema þölenlerinde Buz gibi gazoz içip, çekirdek çýtlattýðýmýz Perdedeki düþlerimizin peþine düþtüðümüz Günlerden hiçbir þey kalmamýþ artýk geriye
Ömrün hoyrat askýsýnda masallar çabuk bitti Uzun çocukluk günlerimiz artýk bilmece gibi Yaþam taksitlere bölündü, hüzünler büyüdü Cennet-i Ala’da doyumsuz haramiler türedi Kul olduk bizlere biçilen üç günlük ömürlere Sýratý geçemeden henüz yolculuk sona erdi
Bir söðüt gölgesi arýyorum huzurla uyuyacaðým Eskimiþ o fotoðraflarda yolculuklara çýkacaðým Ölüler diyarýný geçip sevdiklerimi uyandýracaðým Bir taþ olup þu kocaman kâinatta yuvarlanacaðým Haksýzlýðýn tabularýný yýkýp kýrýk aþklarý onaracaðým Kimselerin cesaret edemeyeceði kararlar alacaðým Sihirli aynalarla donatýp þu kocaman yeryüzünü ah! Çocuklarýn hiç büyümediði bir dünya yaratacaðým
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.