YARABBİ BU NE HÜSRAN

Kaderim ýzdýrabýn göz yaþýyla yazýlmýþ,
Umutlarým kaybolmuþ yaþ ve sel arasýnda.
Mezar içinde mezar, bir haraba kazýlmýþ,
Ben savrulup gitmiþim rüzgâr yel arasýnda.

Aþkýna aþiyandým, feryadým döner sandým,
Hoþnutu mabedinle gam ferim söner sandým,
Caný yâr mûhîtime bülbüller düner sandým,
Çok baykuþlar aðladý diken gül arasýnda.

Güneþ’i düþlerimin mevsiminde saklarken,
Yeldânýn zûlmetinde câvidâný beklerken,
Nevbaharýn rengine gökkuþaðý eklerken,
Kýsýlmýþ vaveylalar dudak dil arasýnda.

Üstüme devrilmiþ bir enkâz altýnda kalýp,
Elde darbuka ziller muhabbetine dalýp,
Efkârlanýp bir hüzzâm bir de hicazdan çalýp,
Teselliyi aradým mýzrap tel arasýnda.

Dað olsa çöker insan, taþ olsan dayanýlmaz,
Bu uyku uyku deðil, geldi mi uyanýlmaz,
Görürsün hissedersin amma yürek yanýlmaz,
Boynu bükük kalýrsýn iki kul arasýnda.


Kollarýma zincir vur, ayaklarima kendir,
Daðla þu yüreðimi, ýzdýrabýmý dindir,
Kuru tabuta degil, sevda atýna bindir,
Öldüm öldüm dirildim, mezar sal arasýnda.


HARUN YILDIRIM

15/12/2015

Sosyal Medyada Paylaşın: