KURBANIM
KURBANIM
Yardiye baþlamýþ serdar sözüne
Bülbül oldum baðda öttüm kurbaným
Belliki söylenen varmýþ özüne
Gayrý kalpten kalbe gittim kurbaným
Ben ben oldum þimdi dertlerim bitti
Götürün mürþidime hasreti yetti
Lakin bilmemiþim bu can bir ottu
Bir ömrü ben böyle nettim kurbaným
Güvenme demiþsin ben oldum diye
Ham olan piþmiyor düþündüm niye
Ne var ne yok çektim kuru siðneye
Götürün gavsýma bittim kurbaným
Gitmeye az kaldý günleri kurdum
Kapý kapalýydý bacadan girdim
Sofiler içinde hepsiyle birdim
Þöyle bir kaþýmý çattým kurbaným
Versin nasibimi ahretten yana
Bildimki bu dünya yar olmaz bana
Gavsýmýn duasý lazým insana
Ben bu ðün doðudan battým kurbaným
Hizmet yoksa himmet olurmu kesin
Hizmetle himmeti mürþidim desin
Menzile varanlar çorbasýn yesin
Emmareyi yere attým kurbaným
Ne derse yaparým emrine göre
Bu iþ bensiz olmaz demem boþ yere
Tutmadým o eli inan bir kere
Nefsimi hesaba kattým kurbaným
Harun yýldýrým
Serdar tuncer - e nazire bir þiirdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.