Bu gece Ne hayal istiyorum Ne de rüya Aklým Beynim Yüreðim Kýskançlýkla boðuþmakta Bu gece her geceden daha uzaksýn bana Ýsyaným var kararan akþamlara Küfür dolu dudaklarým alayýna Hepsi bir yana Öfkem, kader denilen alýn yazýma…
Dipsiz karanlýk bir kuyunun içindeyim Uzun zamandýr düþmekteyim Sonu yok bu düþüþün Dört duvar arasý zifiri boþluk Tutunmaya çabamda yok Zaten tutunacak dalýmda Kolum kanadým kýrýk Hepsi bir yana Kör olasý yazgýmla Bundan sonra zor dururum ayakta…
Bu gece Hiç bir þey düþünmek istemiyorum Bir kitap bulup okumalýyým Dalýp içine o âleme girmeliyim Sayfalarý arasýnda kaybolmalýyým Hepsi bir yana Hani; Hikâyeler hep iyi sonla biter ya Umarým bu romanýnda bitiþ sayfasý Mucizeyle SON der...