kucaðýmda þafaðýn kýzýl kýzý ayrýlýk cenini, sýrtýmda gönüllü yediðim kýrbaç izleri. yanýk tenli bir ürpertiyle forsalar gibi, kaçarken aþksýz deðildim senden. geliyorum þimdi desen ki çok özledim! eþiðinde eprimiþ bal petek kalbim. avcý deðilim, avýn kendisiyim, çat kapý gel diyemem yasaklý gelinim?
öyle tutamam narin ellerinden, yabansý… götüremem seni hasretle çýktýðým yola. özlem olsan bana yaralarýmýn tuzuyla. konusu komþusu ne varsa, herkesten gizli, ölesiye öpemem seni ýsýrganlar arasýnda. kaybolsa zaman, kaysa ayaklarýmýzýn altýndan, sorgusuz sualsiz telaþlý bir sevince gidemem, yorgansýz döþeðim, ben sevinçle seviþemem…
düþlerimle saramam seni alamam koynuma! lirik türküler sýcaðýnda, oy vebalim ýsýtamam. hülya olsan farzý misal þu dramatik öyküme, cümlesi ona “düþ”demiþ ki ben derim hülya; sen ne istersen onu söylesen de bütün gece, söyleyiþine dahi düþsem, “düþ” desen de, düþüp kalksam da uçamam sana aþk içinde. dört nala konamam yerlere müsavi saçlarýna. gözlerinle sürtüþemem; þu canýmý incitemem. iki yakandan tutup da hoyratça sevemem…
yýkanýp sancýlarýmýn derin, basýnçlý sularýnda, affettirsen kendini, el olmadým desen, el versen. öyle sular seller gibi akýp gelemem sana can! yasemin kokulu bahçene yüz süremem. þenlik içinde kalalým, biz kol kola olalým desen, o süslü aþk kuþunun en uzun tüyünü koparamam…
yedi mahallen yitirmesin kokumu, iþte geldim desen! þurda beþ asýrlýk çýnarýn göðsünde sigara içsek babamdan gizli, içip içip þiirler yaksak külleri bir besteye kavuþsun diye, adým sadýk kalsa sana; ilk kez fýsýldasam adýmý kendi kulaðýma. en çok seni sevdim, sana sadýk bir þiirdim desem. gelsen kaç yazar sevgilim, olmaz ki hülyalý bestem!..
hidayet dal/Can Sokaðý Lambalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.