YAD ETTİM HÜZNÜ...

Yüz görümlüðü sevdalarda, o kayýp i mgeleri
Sýrdaþ bildiðim kýþ akþamlarý:
Yeknesak hüzün,
Tütün kokan odalarda,
Öylesine bir ömrün demli kýyýlarýnda
Ne varsa yalýtýlmýþlýðýn
Günü birlik elem yüklü kýblesi iken
Yüz sürdüðüm.

Miracým sadece tefekkür ve alabildiðine;
Derin sarnýcýnda yükümlü baðýmlýlýðým iken,
Her rast geldiðimde
Ellerim uzanýr boþluða kifayetsizce.

Mihrak dolu yankýlarý yoldaþ bildikçe gönül,
Arsýzca sýrýtsa da ölüm:
Varlýðýn teamülünde kýrýk bir tebessüm,
Belli belirsiz çehremde dolaþan gölgeler.
Koyultulmuþ kuytularýnda süregelen sefasý
Kul bilip kucak açan anlamsýzlýða.

Yan gelip yatan devran seyreldikçe:
Ne çok tahakküm ne çok edim,
Sýrdaþ bildiðim hidayet yüklü varlýðýnda
Anbean solmak kadar beyhude,
Mýzrabý kýrýk bellemiþim bir kez,
Yine de çalmaktan geri durmadýðým
O yarým þarký,
Haznesine yýðsam da gönül gözüm yorgun,
Sevda bilip de payýma düþen derin bir elem.

Yâd ettim hüznü,
Kýrýk ömrün kýyýsýnda paye vermiþtim oysa:
Ne depreþen ne közlenen
Anlýk sarkacýn himayesinde o döngü.

Konup konduracaðým tek bir buse
Yürekteki silik maziye,
Anlamlandýramadýðým temsili bir sahne:
Baþrolünde kýyamet,
Kim bilir, neler neler hüzne delalet.

Kýrýk yargýlarda nükseden o hibeli dokunuþu
Kýdemli hüzünler depreþtikçe
En dibe yýðýlý.
Hükümranlýðýnda gölgelerin
Sýðýndýðým kalbi o nüktedan seyrin,
Noksan yine de her daim sol yaným:
Kýpraþan i mgeler ne ruhsuz ne de yoksun.

Riayet ettiðim salkým saçak duygular,
Sone ermeden küllenen
Dalgalarý emsalsiz süre gelen yeknesak
Bir þarkýnýn kýrýk namesi;
Gömdüðüm en derinde
Aþký hidayet bildiðim.

Varsýn kýrýk hükümlerde anýlsýn ismim:
Hücreleri kaygan ve yüreksiz demli üzünçlerin,
Hoþ bir rabýtada asýlý kalmaksa
Ýnkâr edeceðimi sanma aslýmý,
Asýlsýz rakýmda devinen mademki þu gönülsüz devran,
Sanma ki koyulmakta düþlerin
Hanidir demlendiðim ömür yettiðince.



Sosyal Medyada Paylaşın: