On iki'yi geçince

.
o çardaklý çardaksýz bahçeler, hurmalýklar, zeytin ve nar
topraða emanet býrakýlan her ne varsa senindir artýk
eteklerimde aðrýyor ve yanýp sönüyor
gittiði her yerde ince bir sýzý býrakýyor gece
bütün maviler tehlikede

asma yapraklarý, göðsünde dönüp dolanan rüzgar ve bal
beklemeye ayarlý bütün zamanlar senindir artýk
gölgesinden vurulunca aðaç, ne çok kan tuttu bizi
unuttun mu
sözler toplayamýyor kendini, doðranýp önüne atýlan

kara incir, saman balyalarý ve buðday
diline tutunamadýðýn her çýðlýk sesindir artýk
on ikiyi geçince huzursuzlanan yatak
kara bir buluta diz çöküp aðlamaktýr

bir daðýn aðrýsýný taþýrsýn böyle zamanlarda
ve berekettir gözyaþý çeþmesinde uzuncana yýkanmak
nilüfer göðsünü gerer miydi hiç, nehrin ortasýna
kendi okunu kendi yayýndan çeker miydi hiç

sabahýn usturasý ilk iþ doðrar hayalini
sen yine kendini en olmazýndan seç
.
Sosyal Medyada Paylaşın: