yuvasýz kuþlarýn kanadýnda buldum izini
üþüyen bir denizin titreyen dalgasýnda
yaðmur deðmemiþ yüreðine dokundum
yaðmurdan aþýnmýþ sözlerimle
vurgun yemiþ gözlerinden kaçýrýp suskun çocuðu
sakladým vurgun sevdalýsý gözlerime
sonu sana çýkan yollarý öpüyor kederin dudaklarý
hiç bir dilde gidiþinin anlamý yok
vurduðum cümlelerin kaný sýçrýyor üzerine
kangren zamanlardan kalma çaputlarla yamýyorum
geceyle yýrtýlan gündüzün eteðini
utanç sýzýyor arsýz yaralardan
gül kokulu mahzenlere yatýrdým ayrýlýðý
sobeliyorum bütün hüzünleri
çýkýyorlar saklandýklarý yerden bir bir
çýðlýk olup sarýyor terk edilmiþ sokaðýmý adýna yazýlmýþ destanlar
en yalazlý haliyle yaðýyor ateþ
aydýnlanýyor karanlýðýn kucaðýnda yeni yetme sevdalar
sana yazdýðým þiirler odun oluyor cehenneme
sen cennet büyüt avuçlarýnda
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.