Girdap girdap kötülüklerin ortasýnda Gece okyanusunda açýlan dev boþluðun içine Düþmüþcesine, çaresiz, kaybettik kendimizi. Sadece kibir ve yoz bir küf kaldý geriye.
Canlýlar susuz ve açtý; Bizler kibrimizi doyurduk. Çocuklar evsiz ve yalnýzdý; Bizler kibrimizle uyuduk.
Cennetten bir manzara olan bu dünyada Cehennemden çýkmýþ bir resim yaptýk; Baktýk, baktýk da bir türlü uðraþmadýk, Resimdeki renksizliðe renk katmaya.
Kibir konuþturdu; en iyiyiz dedik. Kibir susturdu; kendimiz mi önemliydik? Kibir durdurdu; karþýlýksýz iyiliðe meyletmedik. Kibir küstürdü; gerçekten sevemedik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UğurÜnen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.