Hýrslý bir rüzgardýr mutluluk
Kavcaladýðý kalbin her kýstasýný
Uluorta aþkeyler
Geldikçe gelir gittikçe gider
Kýyýlanýr okyanuslara kendini sunar
Hapseder ufku mesken tutmuþ gözlere kendini
Döner döner içine bakar
Yalnýzlýðýný gömer
Sessizliðin hiyerarþisi yoktur
Öfkenin sicili bozuk
Ölmenin heyecaný diridir
Kimse alýnmasýn diye hüzün uzak ülkelerin çocuðu
Örtülü ödenek herkesin umudur
Bilinen tarihte beklenendir yarýn
Mazereti olmayan kimseler için
Düþleri dününden dolayý renksiz olanýn
Kýpýrtýsý görüldüðü yerde vurulur
Çareyi hediye edenin
Kýblesine derin bakmak gerekir
Kabesi gönlü olsun diye
Rahatsýz edici ýþýklarý söndürmek
Ýyiliðin sýhhatindendir
Baðýþlayýn bu uzun yolculuklarý
Mevzu hangi gölgemizin bize aitliði
Çok nefesle çok yaþamayý hayat bilmek
Gülümsemeyi altedici maðlubiyeti kabul etmektir
Hüseyni aþk iffetli yusufluk
Ve sapasaðlam varabilmek sona
Günahlanmadan köprüyü geçmenin
Güftesini besteletmektir gönle