Tezene
Sazýn tellerini mi okþuyor yoksa
Kalbimin yüzünü mü týrmalýyor
Canýmý harman eyleyip
Candanlýkla hazýrý olduðum her vaktin
Çilegahý þakaðýndan sýzdýrýyor hüznü
Benim kahramanlýðým kahrýmdýr piþmanlýðýmdýr
Gübre yýðýnlarý gibi birikip durmakta olan günahlarým
Mühlet gözetmeden sýðlaþan umutlarýma
Gölge edip durmaktayken
Cesaretim olacak sevdalar peþinde
Tükenmekteyim iþte
Kabilinden çarpýyor kalbim
Tezenenin ellerinde
Ne kadar çok unutmuþum kendimi
Bulmak için kaç ricacýnýn ömrüne deðdim
Sesinde kefenlenip defnedildim
Ve eðilip revan oldum alýþkanlýk edinerek
Yeni bir yarýnla göðüs göðüse çarpýþarak
Kimi zamanda seviþerek ölmeye
Bir tezenenin eþliðinde
Sebepleri laðvederek
Tezenesi dil bulduðunda
Herþey çok konuþuyor
Aþk sevdaca toprak misal
Ölümce konuþuyor
Ve ben her kimse gibi
Sadece kendimce konuþuyorum
Tezenenin dediði gibi
Neredesin sen diyerek kendime