yüreğimle Kanlı Bıçak

Seni aklýma düþüren akþamlar deðil
Gelip gelip gözlerinde duran yýldýzlar
Kötü ýþýklandýrýlmýþ bom boþ caddeler
Ve uzayýp giden kaldýrýmlar…

Seni aklýma düþüren sonbahar deðil
Ýçimde dökülen miadý dolmuþ yapraklar
Bir yaným yaþama yenilmiþ
Bir yaným acýlara yenilenmiþ
Gözlerimde ise
Çerçevesine sýðmayan hüzün bulutlarý
Her yerinde vücudumun
Evet her yerinde
Sensizliðin aðýr yanýk sýzýlarý…

Seni aklýma düþüren “tebdil-i mekânlar” deðil
Karýnca gibi kaynaþan kalabalýklarý
Bir baþýma yarýp geçiþim
Hiç büyümeyen gülüm
Hiç gülmeyen yüzüm
Yüreðimle kanlý býçak gururum…

Seni aklýma düþüren hasretine yanýklýðým deðil
Masmavi gökyüzünü öpüþü engin denizlerin
Arsýz bir hýrsýz gibi girdiðin gönlümden çýkarken
Gururumda býraktýðýn ayak izlerin…

Seni aklýma düþüren beyaz kâðýtlar deðil
Kenarýndan köþesinden
Yüreðine dokunmayý ümit eden
Lirik bir saný
Suçlu sandalyesinde oturan
Derdine müptela yüreðim
Ve bir arþiv dolusu senli günlere ait aný…
Sosyal Medyada Paylaşın: