NeFeS

...
ey Aþk
geliþinden tanýdým seni
sessizliðinden, dinginliðinden, sensizliðimden
en çok da ayak izlerinin asâletinden
gözlerinin adamlýðýndan tanýdým seni
dedim iþte bu
içtiðim kuyularýnda depderin
þatafatsýz bir huzur
içtikçe sevmeyi öðrendim kendimi kaybettiðim yerde


daha önce neredeydin diye sor(a)madým
hangi meridyen ve paraleller arasýnda s’aklanmýþtýn
hangi masaldan ýþýnlanmýþtýn diye de
belki sen Ramses’tin bana Nefertari kimliðini giydiren
belki de Yusuf’tun veyahut perþembe ertesi mübarek gün
bende Thetis’indim birdenbire, ansýzýn damarlarýna dolan
hücrelerinin moleküllerine karýþan
ruh DNA’mda topladýðýmda, çýkardýðýmda, çarptýðýmda, böldüðümde
hep Sen çýkan Sen’dim


öyle çok tanýdýktýn ki
ben yabancýyken kendi kendime
kaldýðýn ülkenin þehrini karýþ karýþ t’aradým
olur ya daha önce karþýlamýþ olabilirdik seninle
herhangi bir çay bahçesinde, Kenndy parkta, dolunayýn altýnda, bir kulenin asansöründe
yada bir hayvanat bahçesinde- orangutanlarla selfie yaparken
güneþlenirken bir tavus kuþunun gözlerinde
bir kuzuyu yetimliðinden öperken
kutsanan gül tapýnaðý türbemizken


belki de birlikte yediðimiz eis tadýndaydý hala gülücüklerimiz
içtiðimiz su bereketindeydi gözlerimizin maviliði
ekmeðimiz bile taptazeydi yeni harmanlanmýþ sevdamýz gibi
ellerimiz hala sýmsýcaktý kalplerimiz avuçlarýmýzýn sadâkatine boyanmýþken


bir iklim
bir mevsim
bir asýr
ya da sonsuzluktuk
sevip sevilirken
ve biz birbirimiz için yaratýlmýþ aþktýk
ezelden beri birbirimize aþýktýk
ne biliyorsun Aþk ..!


Nagihan ERGÜL



Sosyal Medyada Paylaşın: