Aradan geçen günler sonunda Sen bana nasýlsýn diye sordun ya, Ehhh, iþte, adettendir diye Ýyiyim deyiverdim sana gülüm… Aslýný soracak olursan Hani, gün geceye kavuþurken Beyazdan siyaha döner ya Ýþte ben o dönüþün ortasýnda gibiyim… Bilesin ki, Sensizlikten Kurudu damaðým Lal oldu dilim Sadece sustum, Ben iyiyim diyebildim….. Sen bana aylar sonrasý Nasýlsýn dedin ya Sensiz nasýl olunuyorsa Ben o kadarým be gülüm… Bundan sonra nasýlsýn diye sorma bana Anla artýk iþte þarkýdaki gibi Biraz hasret, biraz hüzün Biraz þaþkýn, aç þu camýný etrafa bir bakýn Bir Hamzakoy’da, bir fenerde seninleyim ben… DOÐAN ZELOVA - 8 – 12 – 2015 -
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zelova Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.