GELİBOLU KOKACAKSIN....
Zelova
GELİBOLU KOKACAKSIN....
Efkarlanmýþ yine bu yürek,
Akþam bulutlarý çökünce Gelibolu’ya
Topraðýn koynu gibÝ kokacaksýn,
Benim olduðun zaman...
Doðanýn yüreðini verdim eline,
Denizin kayalýklarý okþadýðý gibi
Hani Gökkuþaðý gibi o, gözlerin var ya,
Kamaþtýrdý inan gözlerimi,
Çözdün, durgun yüreðim ile kalbimin kilidini,
Bak þimdi, hep seni yazýyorum..
Yaðmurum, sarý þekerim, sarý gülüm....
Gelibolu fener üstü kayalýklarýnýn ucundaki çiçek gibi,
Gönlümün en uç noktasýna konmuþ sarý bir kelebek,
Sen sarý saçlý, adeta bir bebek...
Ey yýldýzlar gibi uzak, bir ses kadar yakýn yar,
Ben Geliboluyum, yüreðime daya kulaðýný
Beni duyacaksýn çok uzaklar olsanda...
Sen yaðmursunya,
Bende gökyüzüne saldým kendimi
Yaðacaksýn nasýlsa,
Beraber ýslanýrken, düþeceðiz Cemre düþer gibi topraða
Ve sen Gelibolu kokacaksýn bende....D. ZELOVA - (18 -01- 2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.