KELEBEK...
Canhýraþ yoksunluðumun daðýnýk çatýsýnda,
Yanýlsadýðým vakur yýlgýlarýn týnýsý kadar isyankâr
Ve ýþýk geçmez cephesinde sonlandýrýldýðým
Kasvetli gönül penceresinde:
Nöbete durduðum yokuþlarýn tepesi,
O sitem yüklü öfkesini görmezden geldiðim
Tanrýçalarýn gizem yüklü siluetlerine
Ellerimle dokunup kýyama durduðum
Ve þifresi kâinatýn en derininde…
Sancýlý bir ölümün engebeli duraðanlýðý hele ki
Saplý kalmýþlýðýma rest çekerken evren,
Hanidir gizlendiðim kozamý kýrýp
Ve kanatlarým flu bir gökkuþaðýna
Dönüþüp de uçtuðum çiçekten çiçeðe
Kanýksadýðým ebemkuþaðýnýn çeperinde
Kayýtsýz yalnýzlýðým kadar dokunaklý
Bir þarký dilimde o tekil tekerleme.
Soyut i mgelerin ümmet bildiði melekler kadar
Masum ve doðurgan iken tabiat:
Yoldan çýkmýþ kýrýk gözyaþý dolu
Tabutumun pervazýnda geçit verdiðim
Kaderin hükümranlýðýna yýðdýðým üç beþ izlekten
Geri kalan acýsý devrik bir gönle nazire eden Tanrý
Kadar kutsandýðým aþka niyaz.
Ömrün serkeþ yoksunluðu kadar buyurgan
O çetrefilli kanýksamazlýðýnda
Ayvaz bir evham nasýl da þüphe yüklü:
Zerreciklerin ansýz tezahüründe
Gömülü kaldýðým toprak yüklü
Ve kayýp rotamýn istem dýþý kaygýlarýna
Rest çeken evren deðil mi aslýnda,
Tahakküm yüklü i mgelemine sitem eden,
O muðlâk yaratýlarýn hicranýný yok sayýp da
Hacizli bir aþký kýble bilip,
Devingen ruhun notasýz birlikteliðinde
Kuralsýz bir cümlenin çeperine yýðdýðým
Tek bir izlekte asýlý kalmanýn hazin sonuna meyledip
Yaklaþmaktan ziyade ölüme.
Yok sayýldýðým ümmetime söylediðim son cümle;
Asýlsýz ve inkârsýz hangi söylence ise
Ýstifli, varsýn uzaðýnda kalayým
Rotasýz bir geminin geçit verdiði
Sürüncemeleri kadar korkutucu hanidir
Ýz sürdüðüm evrenin çatýsý ansýzýn soluklandýðým
Kim bilir kaçýncý evre,
Ölüme dönük kim bilir hangi yüzün tasviri de
Bu denli kayýtsýzým gün ve gece:
Kâh tamah yüklü kâh serzeniþi nüktedan
Bir sancýyý buyur eden o hazin sona
Meyledip ölümüne raks ettiðim cennet bahçesi kadar
Yalýtkan bir aþka peþkeþ çekerken þu naif benliði
Gýyabýnda demli bir yalnýzlýða mahal veren
Kim bilir hangi düþ bekçisi tutan elimden,
Son sözü söylemeden Tanrý.
O nüktedan hidayetine ermeyi dilediðim
Bir ömür güncesi benimki:
Olur da yüz sürdüðüm aþkýn hürmetine
Ereceðim keramete asýlsýz ve ansýz bir gündönümü,
Ertelenen ölüm öncesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.