Doğrusunu Istemek Çok Pahalı Artık

 

 

Yaldýz üflüyorum gökyüzüne

üstüm açýk kalmýþ

kimse hatýrlamayacak bugünleri

korkuyorum

 

Leþe kosuyor kuzgunlar mevsim istikrar

ateþ sözcüklerle konuþurken acýnýn dudaklarý

kendi diliyle hukmediyor irademe

faltaþý açýlmýþ gözler

 

Kan mýydý yoksa kýzýlcýk þerbeti mi

akýp giden göðsümüzden

ne kadar istediysek de uzak olmayý albizlardan

yoktu kaça bilecegimiz harikalar alemi

saman aleviydi yegane sihrimiz




bir borç ödemesiydi ’seviyorum’ deyiþin

hatýrlamak istemediðin kadar geçmiþi

selamlaþýr gibi seviþirdin bonobolarca

bezenip elma kýzýllýðina kaybolurdun sonra

 

Aþk mýydý yoksa domuz burunlu yýlan mý?

püskürtüp zehrini

gözlerimizi kör eden

 

Gemilerinizi arz talep dengesi sularýnda

yüzdürünüz buyurmuþtu hünkar

yaþamak için herkesin yanýlsamaya

yalýnlanmaya ihtiyacý vardý

 

Haydi göster kendini uçan sincap

sahne senin diyordun

uçmayý unutan þiþko kakapolar

çakýlýrken yere

inadýna en güzel fýstýklarý kap

 

‘Seni seviyorum’ derken fena halde

inanmak istemiþtim buna

uðruna feda etmiþken kendindeliðimi

yaldýz üflüyordum gökyüzüne

üstüm açýk

 



*************************************************************

Sosyal Medyada Paylaşın: