BEYOĞLU’NDA ( 25) BEYOĞLU’NUN HİÇ BİTMEYEN SEVDASINA BİR SONE...

Beyoðlu’nun,
Bilmem hangi iþhaný nýn merdiven altý çay ocaðýnda,
Buruþmuþ kese kâðýdý misali
Elleri ayaklarý kir pas içinde, sisli hatýralar;
Uzun týrnaklarý ile sýmsýký tuttuklarý sýcacýk demli çay bile
Bir teselli vermiyorlar.
Yarýnlarýný kaybetmiþ yaþlý bayanýn,
Akordeon olmuþ dudaklarýndaki ruju silip attýðý kaðýt mendil,
Haline gülüp duruyor.
En ufak bir hayýr yok duman altý olmuþ zamandan.
Saatlerde, birbirlerine kýlýç çekmiþ akrep ile yelkovan.
Un ufak olmuþ duygularýn, sýðýnacak limaný yok.
“Bir kere sevdim diye bin piþman etme “ þarkýsý mý,
Ne anlat ne de sor, kendini kaybetmiþtir Ayhan Iþýk sokakta.
Farelerin cirit attýðý eski tarihi meyhaneden,
Gönül Akkor ablamýn söylediði “Tanrým Beni Baþtan Yarat” þarkýsý;
Hatýralarla beraber, örümcek aðlarýndan kurtulmak istemekte.
Ne yazýktýr ki;
Her ikisi de bir yolunu bulup da çýkamamýþlar Ýstiklal Caddesi’ne.
Ýlan panolarýnýn ýþýklarý bile cýlýz yanmakta.
Göz gözü görmez oldu, etraf alabildiðince sisli.
Bir travestinin akþamý yýrtan narasýnda,
Hüzzam faslýndan naðmeler gizli.
Yaþam ezikliðinin altýnda,
Umutlarýn, kendisini terk ettiðinin farkýnda deðil,
Kâðýt mendil satma sevdasýndaki küçük kýz çocuðu.
Teselliler hangi deliklere saklandýlar.
Oda kule’nin aldýrýþ ettiði bile yok doðru mu bu.
Arka sokaklarýn, kararmýþ duvarlarýna yapýþýlý kaldý hayaller.
Birer birer kýrýlmaya baþladý umutlar, gönül vitrinlerinde.
Dükkân camekânlarýný kapatýyor buharlar.
Feleðin çiftetellisinde, kendinden geçmiþ göbek atmakta utanmalar.
Ve alkol komasýndaki kimsesiz yaþamlardýr,
Galatasaray Meydanýnýn köþesine sýmsýký tutunmaktalar.
Mazi olmuþ Yeþilçam mý;
Baliðcilerin ellerinde üfürdükleri naylon poþette saklý.
Ýstiklal Caddesi, derin uyanamayan uykusunda,
Üzerindeki, ölü toprak mý yoksa esen bulamaçlý rüzgârlar mý?
Tüm yaþananlar, damak tadlý kaldý aðýzlarda.
Sýrtýnda kalýn paltosu, þapkasýný eðmiþ,
Eyvallah demeden hýzla uzaklaþýyor günýþýðý.
Yaz mevsimi, ne çabuk geçip gitti, kimedir bu hýrsý.

Vatmanýn;
"Asýlma in aþaðý lan" baðýrýþlarýna aldýrýþ etmeden,
Bu yorgun ömrümdür;
Asýldý, 47 nolu Taksim-Tünel Tramvayýnýn arkasýna,
Yavaþ yavaþ o meçhule yol almakta…

(11.Þiir Kitabýmda olacak)......
Sosyal Medyada Paylaşın: