AYRILIKTI SENDEN UZAKLAŞMANIN ADI

Hazindi kalemim aðlýyordu
Sýký sýkýya kenetlenmiþti ellerim
Diþlerim basýmlý
Birbirine küfrediyordu

Bir serçenin kanatlarýnda kucaðýma
Ay ýþýðýnda ayrýlýk dökülüyordu

Yýldýzlarýn gözyaþýyla
Sana son mektubumu yazýyordum

Ayrýlýktý senden uzaklaþmanýn adý
Ben öyle biliyordum
Yýl en hain en dönek zamandý
Hatta en karaydý
Uðursuzdu on iki sayý

Ellerim kenetli yürüyordum
Gözbebeklerinde en uçurum yol
Bacaklarýma en aðýr en yapýþkan çamur dolanmýþ
Kucaðýmda Sevda’mý zor bela tutuyordum

Sen en kýrmýzý elma en taze çilek kokusu
En olgun kirazdýn
Kapý aralýðýnda öylece duruyordun

Çaresizliðin gözü kör olsun
Ben seni koklamadan
Yanaklarýna dokunmadan
Mecburi gidiyordum

Ýþte o an ayrýlýðýn en keskin aðrýsý dolanmýþtý boynuma
Parmaklar çaresiz tutsaktý
Kavuþmazdý yakama
Nefessizdim ölesiye ölüyordum
Ben sana sen bana baka baka

Sonra bir tren geldi iþçiler indi vagonlarda
Soylu bir rüzgar esiyordu kýrýþýk anýlarýmda

Ne belalý günlerdi
Bir itin ellerinde soðuyordu namlu alnýmda
Ben kan revan içinde ruhum avuçlarýmda
Çýplak ensemden tutuyor hain bir el atýyor beni kör bir karanlýða ..

Sonra aðlýyorum ellerimi yanaklarýna götürmek istiyorum
Buz tutmuþ kanlý bir duvarýn suratýna dokunuyorum
Dizlerime tutunup en gizli yerim de sakladýðým resmini arýyorum
Bulamýyorum çýplaklýðýmý sana sarýp yatýyorum

Uyandýðýmda tarihin derisini yüzenlerin sorgulamasýndaydým
Yalanlarýn çengelinde gözlerim baðlý ellerimde asýlýydým

Oysa ben güneþ çiçeðinin gülüþlerinde sana olan Sevda’mý saklamýþtým
Ey güzel ülkem
Sana kanatlarý özgür bir kuþun acelesiyle gelecektim.......


Can Fýrat



Sosyal Medyada Paylaşın: