YILLARCA
Hayat acý tatlý geçip giderken,
Biz acý yanýný tattýk yýllarca.
Düþtüðümüz yerden çýkalým derken,
Daha derinlere battýk yýllarca.
“Dünyaya sýðmayan garip baþ” için,
Baþlar alan kahýr yüklü kýþ için,
Ölmeyelim diye ekmek aþ için,
“Geceyi gündüze kattýk” yýllarca.
Haddi aþtý kahrýmýzýn darasý,
Hep bizlere çýktý çile kurasý?
Gayya kuyusunda nâr manzarasý,
Eza aldýk, cefa sattýk yýllarca.
Hayal ettik bir gün, bir gün, hep bir gün,
O bir gün de bir gün, edildi sürgün,
El zevk-i sefada yaþarken her gün,
Biz yokluk içinde yattýk yýllarca.
Biçilmiþ rollerin hüzün çoðunda,
Vuslat yok, hep kaldýk hasret çaðýnda,
Harlayýp sevdayý dert ocaðýnda,
Yanýk yüreklerde tüttük yýllarca.
Ahmet Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kurt Çankırı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.