Mükafatı Olmalı !
Dünler neden rahat býrakmaz,
Sanki hesap sorarcasýna,
Öyle kavramýþtýr ki ruhu,
Bu günlere hiç mi huzur yaratmaz.
Kaç defa unutmak istersin,
Sayýsýný bile hatýrlamazsýn,
Hep içinde sýrmýþ gibi gizlersin,
Lâl olmuþtur dilin anlatamazsýn.
Kuþku düþtükçe yüreðine,
Zindana döner tam ortasý,
Kemirip dururken benliðini,
Allak bullak olduðun anda,
Yoktur artýk ne baþý ,
Nede son noktasý.
Rolü deðiþtikçe manalarýn,
Anlamsýzca i mgeler durur,
Kanadýný kýrar düþüncelerin,
Yorgun suratýna tokat gibi vurur.
Yönünü çevirdikçe önüne çýkar,
Ýpin ucunu saldýysan eðer,
Diken gözlerini çevirmez bile.
Ne üzmekten, nede kýrmaktan býkar.
Darmadaðýndýr artýk gelecek,
Çaresi vardýr elbet bekleyecek,
Birazcýk da ümit olsun verecek,
Mükafatý olmalý ! Er geç öne serecek.
Nesrin Önem Demir
06 12 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.