rengi yok ...
"Sonra geceydi ve yalnýzdýk, çoðalttýk susuþlarý.
Yaðmura yaðdýðýmýz geceye çarptýk;
Geceye hiçbir þey olmadý,
Ama biz paramparçaydýk.."
Yýlmaz Odabaþý
bulutlara yükleyip ay ýþýðýný
yýldýzlarý süzüp gözlerinden
damýtýp ruhlarý bedenlerinden bir bir ayrýlýklarý
geceyi dinlemeyi sevdim bir zamanlar
nefesler ah eder durur an’ lar
bütün iklimler bir son aslýnda
baþlangýçlar gibi
son ayrýlýða kurulmuþ bütün zamanlar
gözlerimi düþürdüðüm derin bir çukurda
ölürken ruhumda bedenimden çok uzaklarda
hissettim aydýnlýðý
zaman akýyordu bir sel gibi
kapýlmýþým farkýnda olmadan
her an bir yanýmýn öldüðü yalan gülümseyiþler arasýnda
susuz bir yaz inerdi maviliklerine denizin
ölü martý çýðlýklarýydý gökyüzünde
güneþe uçuþan kanatlarý
gökyüzünü kucakladýðýmda
titreye titreye yere dökülüyorlar
bitimsiz hatýralarýn ýssýz ruhlarý
zamanýn kum tanelerince
aðýr aðýr soluyor renkleri
bize þarký söyleyen ýþýklarda
yumuþak kalpleri bulutlar
son þimþeðin yankýsýný soðurdular semadan
ben þiir yazmayý sevdim bir zamanlar
ve þiir olmayý önceleri
hayallerin öldüðünü söyledi
aðlayan gökyüzü gülleri
ne kadar da þiirsiniz dedi içim
ne kadar þiir sizsiniz
demlenir orada acýlar
hüzünlenir zaman
bu bulutlar gibi geçer
bu güller gibi solar
aþkýn kýlýcý þiirin kýlýcýna dönüþür
orada yýldýz yýldýz aðlamak var
aslýnda kurumuþ yeryüzü
sen!
gökyüzüne aþkla bak
hatýrladýn mý sardunya bakýþlý kýzlarý
ve sarmaþýk gülüþlü çocuklarý
savaþ kokan ülkelere inat
gelincik tüten yaðmurlar götürsün bizi
sevgi iklimlerine ince sýzýlardan uzak
boðum boðum elleriyle
aðlayan denizin göz yaþlarýnda
boðulan çocuk sesleriydi uzaklarda
cennet kapýlarýndan sýzan nurlu ýþýklarda
kahkahalarý
bir adým gibi sonsuzluðun kucaðýnda
yaprak döküyordu þiir aðaçlarý güz ayrýlýklarýna
her yapraðýnda bir þiirdi ölüm
her ölen okyanusta
bir çocuk diriliyordu þimdi
eskimiþ gülüþleri parlatýyor ýþýl ýþýl ekliyorlardý yepyeni yýldýzlara
ve özgür ruhlu þiirlerin kanatlarýna
sonsuz kapý var açýlan sonsuz ayrýlýklardan öte
mutlu anýlara hasretler büyüten
son göz yaþlarý
susamýþlýklarda anne sýcaklýðýna çocuklardan
üþüyen yazlarda elleri
sýðýntý mutluluk arayýþlarýnda
maviliklerinde denize defnedilmiþ çocuk düþleri
artýk bulutlar içiyor mavilikleri
gökyüzü diye bir yüz yok þimdi
rengi yok
yaðmuru ve sesi …
06.12.2015
Ayþegül Aþkým Karagöz
Baþtan sona birlikte kaleme aldýðýmýz bu ortak yazýlan þiir için deðerli arkadaþým Mert YÝÐÝTCAN’a sonsuz teþekkürlerimle ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.