ATEŞİN DÜŞTÜĞÜ YER

Ateþin düþtüðü yerden kopar çýðlýk.
Ýçten içe kemirir Gazze’yi yalnýzlýk.
Mülteci kampý, belirsizliðe uç veren mekân.
Tarifsiz hüzünler ölçeðidir burada zaman;
Silinmez izler býrakýr belleðinde insanýn.

Ensesinde solur her devrin bozguncusu.
Bu ne ilk yýkýmdýr ne de sonuncusu.
Kanlý seferiyle haçlýnýn inleyen evlatlarý
Yine mahzundur, göðe yükselir feryatlarý;
Misket bombalarýnýn ölümcül derinliðinde…

Hz. Ömer’in (r.a) yâdýyla sevinir nazlý Kudüs.
Her þeyin sahibine yönelir gece gündüz.
Hasretle baðrýna basar Sultan Abdülhamid’i.
Ansýzýn çýkýp gelse bir Selahaddin Eyyubi,
Zangýr zangýr titrer iþgalcinin katý kalbi;
Can havliyle sarýlýr hamisinin eteðine.

Aðlar Mescid-i Aksa, dinmez içindeki sýzý.
Altýnda tüneller açar insanlýðýn onur hýrsýzý.
Ardý arkasý kesilmez söylediði yalanýn
Büyük küçük ayýrt etmez diþleri düþmanýn;
Parçalar bebekleri dünyanýn gözü önünde.

Sapanla, taþla, canla baþla sürer direniþ.
Her ocaktan kurbanla kana kan, diþe diþ.
Günahsýz bir aðýzla merhem ol Gazze’ye.
Filistin’i de unutma, muhtaç her zerreye.
Hiç deðilse bunu yap, Hakk’a aç yüreðini!
Umulur ki Allah (c.c), kabul eder dileðini;
Alnýný secdeye koyduðun yerde

Sosyal Medyada Paylaşın: