Oyuncak bir kamyonum var benim. Mavi bir kamyon Ona baktýkça gökyüzünü hatýrlýyorum Bulutlarýn üstünde korna çalýyorum.
Çekilin! Önüme çýkmayýn yýldýzlar. Ben Aya gidiyorum Dünyanýn bütün çocuklarýna Ay ýþýðýnda kamyonumu göstermek istiyorum. Bakýn! Bu benim kamyonum Rengini ben beðendim Ona hiç aðýr yük yüklemedim.
Sadece bir kez, Annem bulaþýk yýkarken Üþümesin diye Salondaki terliklerini mutfaða taþýdým. Annemden koca bir aferin aldým. Benim ehliyetim bile var Bakkaldan aldým Sahiden bakkaldan aldým Mavi kamyonumu Satýn aldýðým yerden.
Kamyonumu en çok Babamdan kýskanýyorum. Babamý kamyonumu sürerken Bir görseniz, Annem gibi dudak büker “Koca Bebek“ dersiniz.
Mahalledeki arkadaþlarýmýn da Kamyonlarý var. Kýrmýzý kamyonlar, yeþil kamyonlar, Sarý kamyonlar, beyaz kamyonlar, Renk renk kamyonlar…
Ama benim kamyonum baþka Mavi bir kamyon. Ona baktýkça gökyüzünü hatýrlýyorum. Bulutlarýn üstünde korna çalýyorum. Çekilin! Önüme çýkmayýn yýldýzlar Ben Ay’a gidiyorum!...
(Not: DÝB Yayýnlarý Çiçekli Park Ýsimli Piyes kitabýmýzdan alýntýdýr. Çocuklar için...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşar Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.