Bir zamanlar bir hoca efendi hazretleri vardý, mülâyim mi mülâyim; Onun cemaâtine mensub olan derdi: Cennettir mutlak benim yerim.
Öylesine mütevâziydi ki; Vatikan’a git el - Kudüs’e git ayak öpülmesin; Ve hiçbir sohbeti yoktu ki, o mübârek gözlerinden yaþlar süzülmesin.
Cihânda mekteb açmadýðý kuytu köþe býrakmamýþtý zât-ý muhterem; Ýnfâk damarý kuvvetli olanlar, bellemiþlerdi onu mukrem ve muhkem.
Heyhât! Bir de baktýk ne görsek iyi dersin, yok inanmazsýn böylesine; Filistin diyârýnda azgýn bir öküz var... Dayandý ona, týpký inek gibisine!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nâfiz BASAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.