Dam Üstünde Saksağan
Karý diye tutturdum ben aðlayý aðlayý,
Ýtiverdim kenara, unuttum anayý atayý.
Ah bilemedim, kýt aklýmla ettiðim hatayý,
Aba güzele yakýþýr, çirkin neylesin al valayý.
Baktým ben çekerim cefayý; o sürer sefayý.
Ýhata ediverdi, pörsümüþ bendemi fýrdolayý.
Nah iþte bu yüzden ve dahi bundan dolayý,
Dayanamadým nihayet, gettim buldum hocayý.
Dedim: "Ben ettim, sen etme n’olur emmi dayý!
Gönül bir ýrmaktýr, akýverdi çaðlayý çaðlayý.
Ben vururum turnayý, o ise öttürür zurnayý
De hadi ver selayý, def et baþýmdan helayý."
Dedi: "Anlatýþa göre verirler fetvayý.
Leþin bulunduðu yerde ara sen kargayý.
Behey adamýn teresi, sarmýþsýn baþa belayý.
Dam üstünde saksaðan, vur beynine kazmayý."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.