KEBİR

Geceye týrmanýyordu
düþlerimin demir perdesi!!!

hangi güneþ ýsýtýr
doðuyla batýnýn arasýnda kaybolan beni,

Sabahlar olmasýn diyor
Bütün coðrafyalarýn ,farklý dilim’deki geceleri

dolunay zamanlarý ,
burdan ,baksan gökyüzüne
Ay dedenin
yüzünün düþmüs hali

nöbetini tutamadýðým zifir zamanlarýn
üçü
kabuslarýn arkadaþý
Beþi senle sefilleþtiðim uykularýmýn düþmaný

Karanlýðýn yýrtýldýðý ,sabaha karþý
namluya sürülmemiþ mermi ..

olmaz ol’larým boþ kovan ;

yüreðimden sekti biri
Biri deldi gecti
Biri geçemedi,tam þuramdan

gunboyu býraktýðýn yaralarý saymanýn
sarmal bulmacasý gibi ,zaman
þaþýrýyorum hep
yaralarýma ad verirken
soldan saða..

Düþümden itiliyorum
Yüreðinin kayalýklarýndan
yukardan aþaðýya
Çakýyorsun beynimde

iade edesim var ..
yerini
Birde aðýr sevmelerimin
Kebir defterini
kar etmiyor
geceye biçtiðim çalýntý hikayeler

Kaçak çay karasýnda kaçýncý boðuluþu,
gözlerimin
demi/n vurdu

Yalnýzlýðýn yakýcý soðukluðu
soldan saða
keserken dilimi
kendi hikayemin cesedinden þizofrenik kelamlar doðurdum
bir satýrda parçaladýn yüzümün yazýný
gülmenin haramlýðýnda
Kar’ kapladý
Sana bakan yüzümü

Az biraz alçak’ça dünyaya
düþ’tüm
yukardan aþaðýya

Yaþýmdan asýlý düþlerimin,
hýrçýn dalgalarýyla yaþlandým bir anda..
Döküldüm sabaha karsý,
kalbimde bir aðrýyla

Unuttum
Neydi þuramda ki yaranýn adý??

Þiar
Sosyal Medyada Paylaşın: