YALNIZLIĞIN KÜPEŞTESİNDE...

Maharet sandýðýn i mgeler miydi de rest çeken,
Ansýzýn gölgelenen o revnak düþün çatý katý yalnýzlýðýný
Hibe eden bir ses belki tevafuk addedilen,
Ýpliði pazara çýkmýþ betimlemelerin sarkacýnda
Hidayeti yitik kulu kulluk eden yüreksiz sitemlerin
Niyazýna yýðdýðý ne çok sakýncalý söylem.

Dibi çýkmýþ boyalý kafalarýn üzünç yüklü yalnýzlýðýna yýðdýðý
Debdebeli ölümler kadar sahtekâr ve külyutmaz saðanaklara
Ne zaman ki kapýlýp yittin,
Bil ki sona kurulu o saatin yirmi beþinci duraðýnda,
Nakledilen tutanaðýn altýna attýðýn o sahte parafa sýðdýramadýðýn
Hakkaniyet kadar iken kayýp eþkâlin:
Sitemine gölge eden sevi dilinin peyzajýnda dokunaklý bir
Gölgeden ibaretsin altý üstü.

Ne çok tantana, ne çok kayýp,
Duraksadýðýn kadar ediminde olsan da o son hamlede,
Kýr dizini ve çök ayaklarýnýn dibine Tanrý’nýn,
Hatta umut et cennetin kapalý kapýsýný
Ve niyazlarýna sakla o son söylencene sýðdýrdýðýn
Nefret tömbekilerini, hani yýðdýðýn iç cebine asaletten uzak yüreðinin.

Gün gömülü bil ki uzaðýnda nakþeden mesnetsiz ithamlarýn,
Hanidir seyrindeyim þu yalancý devranýn,
Sanýr mýsýn ki minnet borcum var da bundan mý verdiðim kayýplarýn
Mizacýna yýðdýðým üç beþ sefil gölge,
Nazire eden dirayetsizlikleri iken efkârý sinmiþ üstüme baþýma
Ölülerimin baþýnda tuttuðum nöbetlere hürmeten.

Ýsli ve donuk, o matem yüklü edilgen patavatsýzlýðý iken
Anlamsýzlýða toz kondurmayan,
Hanidir iç güveysinden hallice,
Miladý top yekûn ebediyete intikal ettiðinden beri
Silik siluetlerin:
Duraðan tozlarla kararmýþ asfaltsýz yürekler,
Yürek demeye bin þahit gerek, demesem de
Susmaya ne hacet…

An’a yýðdýðým ansýz beklentiler mi de son sürat gölgelendiðine
Þahit olduðum ve tüm sessizliðime zýlgýt yediðim
Patavatsýz düþ katilleri.
Töhmet altýnda bir kul olmaksa biçilen,
Ölmeden yitip gidenlerin ardýndan biriktirdiðin tüm öfken:
Hanidir mizacý devrik yalnýzlýðýmýn küpeþtesinde
Verdiðim o es’te hükümranlýðýna yüz sürüp
Tüm vahametiyle konuþlanmýþ kim ise siperinde.

Ne bir izleðim ne yüzsüz bir gölge,
Ne de rücu etmeden aslýna mademki varsýl hidayetinin
Altýnda yatan üç beþ sebebe hicret eden
Yitik bir gölge olsan da takriben.

Erbabý düþ maliklerinin alabildiðine durgun bir gönlün
Pervasýzlýðýna hibe edip de gölgelendiðim,
Kýrýk ve dingin o aymaz rehavetin sür-git koþullanmýþlýðýna
Sirayet etsen de, ümmeti kayýp bir düþ sakiniyim:
Dünden uzanan patavatsýzlýðý cümle âlemin,
Her ne hikmetse uzaðýnda sefil bir derviþ kadar
Doðurgan ümitlerinin çeperinde yana yakýla
Aþka nazire eden kýrýk bir i mgeden baþka bir þey deðilim:
Hanidir kayýp nasýl da yerle yeksan,
Budur belli ki gizemi içimdeki cevherin,
Gönle hidayet nakþeden devingen o mübarek aþk iken
Kýymete binen yürekte, sonuna haiz olsam da keþke
Ýntikal etmeden ebediyete.




Sosyal Medyada Paylaşın: