yarým kalýrsa bigün kafiye ki biterse söylenen türküler adýmý öptüðün sokaktan sil yaþýný döktüðün omuzlarýmda, paslý iz.. topla beni bankýn kýrýk tahtasýndan cinnetim sarkýyor, bir delinin atlasýndan! dürt, bu gece yýldýzlar uyuya kalmasýnlar insanlar sevildikçe kaçmasýnlar. korkuyorsun kirpiklerin dahi iðreniyor bu seyrim, heybetini yitirdi belki bu gece gidebilirim aklýmýn hanlarýndan. Parmida sen kalacaksýn ben zift olacaðým, içim kömürlük tercih ettiðim, bu deðildi boðazdan gemiler geçerken benim boðazdan kelime geçmiyor. -izin çýkmadý parmida..
Sosyal Medyada Paylaşın:
don vito Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.