ucu bucaðý yok denizlerimin kâh asude bir dinginlikte dinlenir bazen de çýlgýn bir yürek olup delirir denizlerim martýlar kendi gölgeleriyle seviþirler üzerinde avlanmaya balýk arýyor sanýrlar insanlar halbuki; kendilerini seyrederler sularýnda denizlerimin balýklar aðlar durur derinlerinde kimse bilmez ki kimse anlayamaz denizimin ýslaklýðýndaki ateþlerini damla damla, ýlýk ýlýk sevdalar kolkola düþer gözpýnarlarýndan bazen çýldýrýr, dalga dalga uçar gider sularým rüzgar ýslýk çalarken enginlerimde ben þarkýlar söylerim ben hasretler dillendiririm ben þiir olup çaðlarým bembeyaz köpüklerinde kimse bilmez ki kimse anlayamaz denizlerimin sevdalarýný damla damla kucaklarým kendimce ýlýk ýlýk ýslatýrým çakýllarýný sahillerimin dalgalarýn eli yoktur tutmaya sevdiðini dalgalarýn kollarý yoktur kucaklamaya özlemlerini ben köpük köpük koþar gelirim kumsalýma köpük köpük, beyaz beyaz koþarým çakýl taþlarýma duyamazsýnýz bilemezsiniz hasret yangýnlarýmý uzaklarda nefes alan bir güzelin ateþine yanarak açarým kollarýmý göremez kimse göremez aðlamalarýmý içimde aðlayan balýklarýmdan baþka...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.