öküz güttüðümüz baharlardan hemen önce sidiklileri, sümüklüleri, vee tembel kýzlarý ayýklamýþ, baþka kýzlarý da tanýmýþ olurduk hatta ilk kavgalarýmýzýn temelinde; “asla, aslaa aslý-astarý yok” diye, yemin billah edilse, bin kerre inkar gelinse “üçden dokuza þartlar þart olsun” diye yemin edilse de “mektepdeki kýz”larý bulurduk, hem de can düþmanlýðý seviyesinde rakiplerimize garazlanýrdýk
Çataldepede, Gölyerinde, Kocacayýrda, güttüðümüz hayvan kendi kendine, geviþ getirirken guyruðuynan meþgulken sýcakdan, eþþekler bir aþaðý, bir yukarý baþlarýný sallamaya baþlayýnca, tabannarý yaðlardýk
tez elden heleþenk yanýnda “beker hocasý”na varýlýr ya da elebaþýn tam annacýnda yer kapýþýlýr mevzi alýnýr.. eðiþilir, yamýþýlýr, gözlerinin içine bakýlýr, “aðzýnýn içine düþülür”dü sanki “geride kalmak” kimsenin iþine gelmezdi can paralardýk..
her an konu, o anda orada olmayanýn yakýnnarýna gelebilirdi “neminazýým birilerinin aðzýna sakýz olmakdanýsa” bir an evvel heleþenk kadrosuna girmeliydi akranlarý saf dýþý býrakmaya her çareye hazýrdýk her þeye vardýk çareler arardýk,
durduk yerde, “a(ð)zýynan guþ dutan tingozanýn teki”, “bi hýyaraðasýnýn en önde gedeni” “olmadýk bi gonuynan alakalý tahasý kel alakalý seni bi yere olmadýk bi mahanayýna(n) yollamaya ga(l)kýyosa getmek ilazým, neme(l)nazým “ýý-ýýhh” deme iþin aslý “ý-ýh” deme þansýn da yok, neye biliyon mu? ordaký herkeþi garþýna alýsýn”, biz kimseyi karþýmýza almayý göze alamazdýk..
“-tabii, getmek emme bi an evvela da dönmek ilazým ki;.. senli hekayeler ayileni , yakýnnarýný da içine almasýn deðilise “yandý gülüm keten havla” herkeþin suratýndaki muzip gülüþlere, alaylara” cansýkýntýmýza mani olamazdýk,
“-en çok da son zamannarda birinin adý garýþmýþsa bi fanfinfon iþine olmadý geliþgin, fingirdek, hopba, herkeþin a(ð)zýný sulandýran, bi gýzýn gardaþý, akrabasý filenisen olmadý, etiþgin halan ya da dul bi garý varýsa ayilenizde -eþeklerin yerini deðiþdirmeye -filan bunardan su, -falancanýn harýmýndan bosdan -filancanýn daðdaki aðacýndan, erik, armýt, gayýse olmadý ütmelik nohut getirmeye falanýn baðýnda üzüm olmadý, falanýn tarlasýndan garpýz, kelek günün gederine göre gök, ham, kelek, sasý neyise yolmaya, aþýrmaya, çalmaya istemeye, getirmeye mamir edilisin ne etiraz edebilisin, ne getmen deyebilisin naçar, isdemeye isdemeye de getsen sen da(h)a yola düzülmeden gonunun nereye geldiðini bal gibi de bilisin emme elden ne geli(r) anlamazdan gel”irdik canýmýzý sýkardýk..
hatta olmadý “-kelek çalýnacaðýsa “ben edemen” mi dedin Gozir’i yanýna ðata(r)llar, seni sýnarlar hemi seni, hemi de onu dillerine dolarlar bilmezden gelir, güya annamazdýk” bile bile ladesi yutar goya salaklaþýrdýk..
“-anasýna sattýmýn gader böle biþiy iþde.. elinden ne ðelir, sen geldiðinde gonu; çokdan, köseden, aðanýn garýsýna, yüzbaþýnýn gýzýndan gediklinin bilmen nesine ordan bilmen taa nere varmýþdýr”, goya eþek deðiliz ya, bal gibide anlardýk
“-eðer senli gonular bitmedi ve sen de duyma menziline etiþdiysen baþga biri sözü alýr “-len patiþahýn aklýna þeytan girdi birinin dadýný marað etdimiydi gocasýný sefere yollarýmýþ”, baþbakan; bakaný, köse, aðayý muhtar; bekçiyi, garýyý “tek düþürümüþ ” ki… annarsýn ya” mayýr-muyur, abidik-gubidik katakulli..” bekçi galmakdanýsa muhtar olmanýn çýkar yolu üsdüne “mali hülle” kurardýk..
bir þekilde uzaklaþtýrýlýr yeni yetmeler olmadýk bahanelerle uzaklara ve hayat mektebinde, çala kalem sýký dersler baþlar;
“-yoðurt çenceresine gaþþýk banýldýysa banýlmamýþ gibi olmaz”mýþ
“-Allah gadýný erkeð uçu yaratmýþ amma herkes kendi batmasýna” baðlanmýþ
“-tarlayý usulünce sür, amma arada bi nadasa burak”ýlmalýymýþ
“-hak yolu durukana bok yoluynan uðraþma”malýymýþ
“-kör beygirin hamýda yüklendiði gibi Allah ne verdiyse yüklenme”meliymiþ..
“-çeþme mi bu, Allahýn verdiði suyu acçýk idareli gullan”malýymýþ
“-adý elgýzý emmeee evladiyelik”miþ
zerreden feyzalýrdýk
DÝPNOTLAR neminazým : neme lazým, neme gerek, doðrusu, beni ilgilendirmez ayile : aile, efrat, akrabalar sasý : tatsýz-tuzsuz, olmamýþ, olgunlaþmamýþ, sebze ve meyvenin kendi tadýnda olmamasý, burukluk. tek düþürmek : yalnýz býrakmak, tek baþýna býrakmak sýký : yoðun
resim; OKULDAN KÖYÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.