DÜŞ/ME!..

Avuçlarýmda mor bir hüzün...
Adýmlýyorum aksak bir tarihin coðrafyasýný
Utanç kokuþuyor özlemim
Tiksiniyor içime tüküren her soluk
Ne yana gitsem
Ýsyana sürükler çelimsiz kalemim
Hangi aþkýn gücüne güvenir
Bilmiyorum...
Anlamýyor zaten kýstýrýlmýþ yüreðim
Halbuki;
Nehye boyun bükmezdi dizelerim
Þimdi neden zonkluyor ellerim
Kim taþýyor baðrýma
Hangi elem kanýyor bir musluk gibi
Çatlamýþ bedbin ruhuma..?

N’olur!
Ýkide bir sokmayýn kalbimi s/aklýma
Bozguna uðramýþ tümcelerin faili ben miyim þimdi
Ne kadar biçimsiz adýl giydirmiþim adýna
Kaç acýmasýz tümleç asmýþým umursamazlýðýna,
Kaç fiil katletmiþim düþlerimde
Hüznü ne kadar da daðýtmýþým böyle..?
Asmalý bu ruhu tam da dimaðýndan
Kendi ellerimle kazýdým buhraný
Günahý yok hiçbir harfin
Üstlenmesin bu aþký hiç kimse
Çekerim ýzdýrabý
Sancýsý her ne ise...

Gör iþte sevgili!
Sana varýyor süreðen
Avare bütün duygular
Zemheride tutuþurken
Kalbi donmaya ramak kalalarda
Sýðýnýyor çaresiz derme çatma hayaline
Isýtýyor sýzlayan hisleri
Aldýrmazken çýldýrmýþ usa
Ne gam
Ne de tasa...
Yudumluyor zehrini tek nefeste
Kusamýyor sancýyý her nedense
Kaynar nedametten boðazý ikiye bölünse de
Asýyor yine deliþmen yokluðunu takatsiz varlýðýna
Firarperest gecelere kanýp
Mendebur bir yalnýzlýða terk etsen de...


Ayaklarýmda tonlarca acýnýn aðýrlýðý
Kaldýramýyorum artýk kaskatý bedeni
Ben bi yürüsem
Göçer haþmetinden baþ kaldýrmýþ daðlar
Daðlar ne ki
Benim kalemim her gün ‘Aþk’ kanar
Kime deðsem bir bakýþ;
‘Gözlerin kahýr kokuyor.’ der
Þaþkýn þimþekler çakar hafýzama o an
Deliriyorum galiba
Nerden yüzüme bulaþtý bu ketum keder?
Sahi sevgili,
Bu ihanet kaç yýrtýlmýþ hýçkýrýk eder?!..

Ey günahsýz umutlarýn gözü dönmüþ katili!
Daha ne kadar susayacaksýn kanýma,
Savurup çifte sulanmýþ gururu
Kaç cam kesiði atacaksýn incelmiþ ruhuma?
Doðranacak dermaným kalmadý sükûta
Delik parmaklarýmdan sýzmýyor artýk vuslat
Heveslenme, tutuþur gözlerin
Uzak kaç, deðme..!
Uçurum bir ayrýlýða düþüyorum ben
Ucuz hileler takýnýp yine
Bir daha ardýmdan sakýn düþme..!

Sosyal Medyada Paylaşın: