Hayat da bazen böyle Deliler gibi hatýrlamak isterken Hiçbir þeyi hatýrlamayýp Her þeyi unutmuþ olduðunu Fark edersin bir kez daha. Ama dönüp baktýðýnda Koskoca bir mazi koþar ardýndan Yakalamak istedikçe Sen kaçarsýn ha bire Atinin kollarýnda buluverirsin kendini Yakalanmak istemezsin bir türlü.
O gün Son gün Gelir, seni bulur Diz dize Göz göze Baþbaþasýn tüm benliðinle Anlarsýn son kez piþman olduðunu Ama hiçbir þeyin önemi yok… Caddeler Kulaklarýna týkarken korna seslerini Ezilme tehlikesi geçirdikçe umutlarýn Dengesini kaybeder her ölüm Düðmelerini söküp bedeninin Karþýdan karþýya geçmek istersin Ve devrilir düþersin bir kýrmýzý ýþýkta.
Ne dizindeki parça yamanýr artýk Ne dudaðýndaki dikiþsiz yara