Günler Yastık Kenarı

günler, yastýk kenarýna dökülüp, birikir iken
bilinmez diyarýn daðlarý arasýndan kopup gelen
rüzgarlar kurutuyor idi
dost yadigarý ceketimin üzerindeki yaðmur ýslaklýðýný

‘hangi ara düþtü avucuma aðustosun teri
hangi ara geçmiþ zaman ekinden sýyrýlýp da
þimdiki zamana tabi oldu
geçmiþimin ayak izleri’

durmuyor iþte ip üstünde,
rüzgarlý veyahut rüzgarsýz herhangi bir havada
herhangi bir ceket,
ki ben nasýl tek baþýna býrakayým
üzerinde
hem aðustosun terini
hem de eylülün nemini barýndýran
dost yadigarý ceketimi,
çare yok,
kuruyana ve kuruyup yeni yaðýþlara gebe kalacak vaziyete gelene kadar
durulmalý yanýnda, durulmalýyým yanýnda

günler, yastýk kenarýndan taþacak kadar birikmiþti artýk
ayak basýlmadýk yeri kalmayan tanýdýk diyarlardan
bir haber çýkageliyor, aklýmýn selameti namýna
‘’sevgili dostum;
evvela aklýna ve tabi gücün kalýrsa da emanete mukayyet ol
selametle yaþa, istediðin vakit öl…’’

Sosyal Medyada Paylaşın: