bir gece yarýsý ay ýþýðý ile gelsem kapýna. yýldýzlar dolsa seyrelmiþ saçlarýma ve gümüþten nehirler aksa göz pýnarlarýmdan. uzaktan, ta uzaklardan, limanýndan ayrýlan bir geminin, yüreði sökülür gibi sancýlý çýðlýðý duyulsa, dudaklarýmda garip bir çobanýn aþkýný anlatan türküsü, öylece dursam karþýnda. inanmazdýn tabi, inanmazdýn bu hallerime bile, bir de eðilmemi isterdin önünde. çünkü sen ne geceyi görebilirsin ne de gümüþten nehirleri gönül gözünle. gurbete giden geminin çýðlýðý anlamsýz senin için, çobanýn aþký ise hükümsüz... ama ben yine de sana sürgün, yine de sana sevdalý. kader dedikleri bu iþte. kader dedikleri bu iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.