Entel Cehâlet
Milenyum çaðýnda gördüðüm en kötü hâlet;
"Ýzm"ler güdümünde hapsolmuþ entel cehâlet.
Hayra tâlibi anlamaz, hazza tâlib olan,
Elbet’ bokluða konar, kara kargaya soran…
Zannetme, hak kitâbý okuyup da bilecek;
T. C. aydýný, hayvan geldi hayvan gidecek!
Þahsiyetsiz insan, toplumun dolgu maddesi;
"Berzâh" diye seslendi... Sordum ona adresi.
Ýçki, kumar ve zinâ, çok tehlikeli bir üçlü;
Aydýn, hepsine mâzeret bulacak kadar güçlü…
Þeytan ulaðý, ruhtan esinlenmeyen akýl!
Sarrâfa ne ola ki? Çakýl her yerde çakýl.
Zekâ iþi midir, inkâra kalkýþmak sence…
Þaka deðilse, rûhuna ne yaman iþkence.
Allah’a baþkaldýran mahluk, belâsýný bulur;
Meseldir; köpeðin ölümü, köpekçe olur!
Bir aðýz - iki kulak, bir söyle - iki dinle;
Ata mîrâsý bu söz… Ya dinle, ya da inle.
Leþ, bana göre rezil; almam dahi omuza,
Ama ite, çakala bal... Hele ki domuza!..
Nefsi güdük, yaptýrmaz zinhâr kur’ân’a aþý,
Ancak kendi kendine, göz göze gelir þaþý.
Yolcu yolunda gerek, haydi uðurla hancý,
O herkese dosttur ammâ, kendine yabancý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.