AŞIĞIM GÖKYÜZÜNE

Gökyüzünden boþalan yaðmurlarý andýrýyor zaman
Hele sen gittikten sonra görsen nasýl hüzünlü akýyor
Unut demiþtin ya unut herþeyi
Sen gittin ama gökyüzü hep sensin
Gökler ki gözlerinin derinliðinden daha derin
Þimþekler ki kininden daha kinli
Ve yaðmurlar ki usul usul akan gözyaþlarýn gibi
Hiç unutmadým seni
Erkekler aðlamaz diyenlere inat usul usul aðlardýn hep
Seni bundan severdim belki de
....
Gülüyorum þimdi
Seni niye sevdiðimi bile bilmiyorum
Unut kelimesi kulaklarýmý saðýr eder oldu
Karanlýk, bomboþ bir odada yankýlanýr gibi bir ses
Unut...
Unuttum desem
Madem yanýmda yoksun tamam,tamam unuttum desem
Gökyüzü var sevdiðim
Sen yoksun ama gökyüzü var
Onlar hep seni anlatýrlar
Onlarý çok seviyorum
Týpký seni sevdiðim gibi
Git dedin ya hani bana sevme!,git!,unut!
Hiç üzülmedim aslýnda
Hiç...
Bak seni daha güzel bulmak varmýþ kaderimde
Her an yanýmda...
Uykuda üstümü örten yorgan;gökyüzü
Geceme yarenlik eden yýldýzlar
Ateþiyle kavuran güneþ
En içimi dahi titreten rüzgarlar
Ve olmazsa,eðer olmazsa nefes dahi alamayacaðým bir hava
Ýþte yarim
Ben seni kaybettim ama seni buldum...
Aþýðým gökyüzüne...
....
Sosyal Medyada Paylaşın: