Salýna salýna karlar yaðýyor pencereye, Beyazýnsa sessiz büyüsü hakim geceye, Kimi uyur, kimi uyanýk, kimi bilmem nerede... Kimininse aklý düþmüþ bir tek heceye.
Evveli karanlýk bir diyardý, þimdiki bu beyaz þehrin, Düþünün ne kadardý ihtiþamý bu yerin! Beyazýn sessizliði neyse de, siyahýnki... ahh ne derin, Ne derin anlamlarý bozmuþ, gizliliði zifrin.
Gün batýnca doðan, görünmez, saklý güneþim, Seni her karanlýkta, her gizli baþlangýçta sevdim. Denedim, esrarýný çözmeyi hep denedim, Ama baþaramadým; seni o gizemde sevdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sensiz-sessiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.